Όλοι γνωρίζουμε πως βάσει του Κοινωνικού συμβολαίου το αποκλειστικό έννομο δικαίωμα άσκησης βίας το έχει το κράτος, και δι’ αυτού η αστυνομία. Κι εμείς οι πολίτες έχουμε σιωπηρά συναινέσει σε αυτό προκειμένου να διασφαλίζονται τα δικαιώματά μας. Η πολιτική μηχανή τρέφεται με υποταγή και δίνει ελευθερία. Τι συμβαίνει όμως όταν η αστυνομία που κατέχει αυτό το αποκλειστικό δικαίωμα στην βία το χρησιμοποιεί καταχρηστικά και προκλητικά;
Το πανεπιστημιακό άσυλο καταργήθηκε, και μεταξύ άλλων συμφώνησα και εγώ, για να αποδεσμευτεί το πανεπιστήμιο από νοσηρά φαινόμενα. Για να μπορεί να επέμβει η αστυνομία και να στραφεί κατά του εγκληματία, του ναρκέμπορου, όλων εκείνων που εκμεταλλεύονταν το άσυλο σαν νομική δέσμευση μη επέμβασης της αστυνομίας για να συγκαλύπτουν την έκδηλη παραβατικότητά τους σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν σε όλη την υπόλοιπη επικράτεια. Δεν συμφώνησα όμως ποτέ, και ούτε πρόκειται αυτό να γίνει, με συμπεριφορές καταστολής και πρόκλησης εκ μέρους της αστυνομίας που στρέφονται εναντίων άοπλων φοιτητών!
Η αντιπαράθεση στην δημοκρατία όμως γίνεται με τον διάλογο, όχι με τις κρότου-λάμψης και τα δακρυγόνα.
Αλλά και οι κυβερνώντες δεν μπορώ να φανταστώ ότι έχουν κάποιο όφελος από μια τέτοια προκλητική στάση των σωμάτων ασφαλείας με χρήση ωμής, κατασταλτικής βίας. Δεν νομίζω ότι βοηθάει την δημόσια εικόνα της κυβέρνησης. Περισσότερο θα έλεγα ότι υπονομεύει την προβολή του έργου της, αποπροσανατολίζοντας τον φακό των μέσων ενημέρωσης. Το μόνο που ικανοποιείται είναι το πάθος κάποιων ιδεολογικά ακραίων πολέμιων των αντισυστημικών παρατάξεων. Η αντιπαράθεση στην δημοκρατία όμως γίνεται με τον διάλογο, όχι με τις κρότου-λάμψης και τα δακρυγόνα.
Μήπως πίσω από το αφήγημα περί επαναφοράς της τάξης στα πανεπιστήμια, επί της ουσίας συγκαλυπτόταν μια λανθάνουσα ταξική αντιπαράθεση;
Όταν η πολιτική εγκλωβίζεται στον ιδεολογικό παρωπιδισμό, τότε η αντίδραση της κοινωνίας θα είναι εύλογα έντονη. Αντιλαμβάνομαι, διαγνώζοντας την φοιτητική πραγματικότητα, πως η κλιμάκωση απέναντι σε τέτοια φαινόμενα επέμβασης καταστολής θα είναι αναπότρεπτη. Γι’ αυτό απαιτείται κοινωνική ενσυναίσθηση εκ μέρους της ηγεσίας να αντιληφθεί τους κοινωνικούς συσχετισμούς στα πανεπιστήμια, γιατί διαφορετικά το πέντε καλά περί ανομίας που ήθελε να καταπνίξει με την άρση του ασύλου θα επικαλυφθούν από την πολιτικά βάρβαρη συμπεριφορά της αστυνομίας. Και τότε θα δοθεί το πάτημα ώστε να θεωρήσουμε πως πίσω από το αφήγημα περί επαναφοράς της τάξης στα πανεπιστήμια, επί της ουσίας συγκαλυπτόταν μια λανθάνουσα ταξική αντιπαράθεση. Μπορεί ωστόσο να πρόκειται για έναν λάθος κεντρικό πολιτικό χειρισμό, μια ανόητη και αναίτια προβολή συστημικής ισχύος. Ελπίζω οι από εδώ και στο εξής εντολές στην αστυνομία, όσον αφορά τους φοιτητές, να με διαψεύσουν…
Πηγή εικόνας: skai.gr
