Του Στέφανου Γκέτσου
Η Ελευθερία είναι κατάσταση ανθρώπινη. Προερχόμενη και προοριζόμενη για τον άνθρωπο. Αρχικός και τελικός σκοπός. Ταξίδι και ιδανικά προορισμός. Είναι έννοια δισυπόστατη με εσωτερικό και εξωτερικό αντίκρυσμα. Είναι τελικά επιλογή και αγώνας αλλά πάνω απ΄ όλα επιλογή του σκεπτόμενου νου.
Εξωτερικά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Δικαιοσύνη, υπάρχει και διατηρείται χάρις σε αυτήν. Λογίζεται ως το ανώτατο αγαθό και η εξασφάλιση της κρίνεται υψίστης σημασίας. Δεν είναι απλά μία ιδέα, είναι διαδικασία και πράξη με επίκεντρο τον άνθρωπο. Χρειάζεται τόλμη και βλέμμα περήφανο η υπεράσπιση του ανθρώπου διότι έτσι υπηρετείται στην πράξη η Ελευθερία, η Ελευθερία του αδικημένου, του περιθωριοποιημένου, του “ενόχου” στα μάτια της καλής κοινωνίας των φρονήμων και εργατικών ανθρώπων. Είναι αξίωμα ιερό και έχει έναντι του τις περισσότερες φορές πλειοψηφίες (κατα)δικαστών παρά ακροατών.
Η εσωτερική Ελευθερία απο την άλλη είναι ένας αδιάλλειπτος αγών. Απαιτεί καθαρό τελικό σκοπό. Είναι άρνηση της ίδιας της “φυσιολογικής” ανθρώπινης ζωής. Απαιτεί σειρά θυσιών, απόρριψη των παθών στον δρόμο της κατάκτησης της ανθρώπινης θεότητας. Μετουσιώνεται σε πράξη με αυτό που λέγει ο Τίτος Πατρίκιος στο ποίημα του “Πάθη”, “για ποιά λευτεριά του αδέσμευτου μιλάς, Μες στην σκλαβιά την θέλω εγώ την λευτεριά σου, Μες στην σκλαβιά που για να καταλύσεις, αναγνωρίζεις πρώτα και αποδέχεσαι”. Είναι η Ελευθερία λοιπόν η νίκη της πάλης με την ανελευθερία μας.
Η Ελευθερία είναι εν τέλει προϊόν της προσωπικής μας βούλησης. Θα την χρησιμοποιήσουμε όπως ο Ιούδας ο οποίος οδηγεί στην Σταύρωση ή όπως η περιθωριοποιημένη και μετανοημένη πόρνη η οποία στον Χριστό βρίσκει τον λιμένα της σωτηρίας της, την λύτρωση. Όπως και να ΄χει το μεγαλειώδες μήνυμα Ελευθερίας απο το στόμα του Χριστού είναι ένα “Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόνκαί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι”.
