Της Μυρτούς Λούβη
Ο αγέρας δέσμιος του καπνού
ψιθυρίζει τρομακτικές μουσικές
στο τρεμάμενο αυτί της πλάσης.
Οι στάχτες γλείφουν με απληστία το χώμα.
Μα η θάλασσα
με τα δροσερά της χείλη
σφαλίζει τα στυγερά βλέφαρα της φλόγας
και ο μόχθος ανθρώπινος και θεϊκός
γκρεμίζει τον ζόφο από τον ζηλευτό του θρόνο.
