Συναντηθήκαμε με τον Αντώνη Μουσούρο, Κλινικό Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπευτή στο μπαρ ‘’Φάλτσο’’ στο Μαρούσι για να συζητήσουμε ένα θέμα που ενδιαφέρει όλους και δεν είναι άλλο από την λεγόμενη ‘’Μάχη των Φύλων’’.
-Καταρχάς να σας ευχαριστήσουμε για τον χρόνο που μας δίνετε, για να συζητήσουμε για κάτι τόσο ‘’πιπεράτο’’ θα έλεγε κανείς όσο οι σχέσεις των δύο φύλων.
-Είναι δική μου ευχαρίστηση, γιατί αυτά που θα πούμε δεν τα γνωρίζει πολύς κόσμος και θα ήταν καλό μέσω του δικού σας σάιτ να γίνουν γνωστά.
Ποια είναι τα μεγαλύτερα θέματα που αντιμετωπίζουν οι άντρες στην εποχή μας;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανδρών είναι σεξουαλικής φύσης και ρόλου. Ο σύγχρονος άντρας ψάχνει να βρει τον καινούριο ρόλο που έχει να αναλάβει στην σύγχρονη- new age- εποχή. Βρίσκεται λίγο «έξω από τα νερά του». Το αποτέλεσμα είναι να έχει χάσει το ρόλο του κυνηγού, να δυσκολεύεται να προσεγγίσει το άλλο φύλο, να κάνει λιγότερο σεξ, να έχει συχνά στυτική δυσλειτουργία και να παρουσιάζει-σε αρκετές περιπτώσεις πρόωρη εκσπερμάτιση. Πολλές είναι οι φορές που θα δούμε άντρες να απομονώνονται στα μέσα δικτύωσης και στο πορνό .
Στην αντίπερα όχθη έχουμε γυναίκες συνήθως νέες σε ηλικία, που είναι χειραφετημένες, λιγότερο συνεσταλμένες και- κατά περιπτώσεις- αρκετά επιθετικές και διεκδικητικές.
Παράλληλα, αυτό που ακούμε σήμερα περί ευνουχισμού του άνδρα και ισχύει οφείλεται σε δύο πολύ βασικούς παράγοντες: αρχικά, ότι τα τελευταία 30-40 χρόνια τα αγόρια τα έχουν μεγαλώσει καταπιεσμένες μητέρες. Η καταπίεση αυτή ενέκειτο στο ότι το διαζύγιο μέχρι πρότινος βάραινε την γυναίκα, που είχε ως αποτέλεσμα η μάνα να ‘’κρέμεται’’ από τα παιδιά της- κυρίως τα αγόρια της. Αυτά λειτουργούσαν περισσότερο ως συναισθηματικοί σύντροφοι, ως στήριγμα, λόγω της συναισθηματικής απόστασης με τον σύντροφό της. Δεύτερος παράγοντας ευνουχισμού αποτελεί μέσα στο πλαίσιο που αναφέραμε η συμπεριφορά ενός συντηρητικού και αυστηρού πατέρα, που δεν έδινε το περιθώριο στο παιδί να αναπτυχθεί ως ανεξάρτητο αρσενικό.
Αντίστοιχα των γυναικών;
Ως προς τις γυναίκες τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα τελευταία 30 χρόνια αλλάζει συνεχώς ο ρόλος της γυναίκας και βλέπουμε να χάνεται το παραδοσιακό μοντέλο- ακόμα και σε αστικά πλαίσια- το οποίο υπήρχε έντονα μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Έχει πάρει δηλαδή στους ώμους της πολλούς ανδρικούς ρόλους και δυσκολεύεται να βρει άνδρες αντίστοιχους να αντέξουν. Η γυναίκα διεκδικεί πλέον την οικονομική της ανεξαρτησία, την μόρφωσή της, ίσα δικαιώματα στην εργασία και στον γάμο. Διεκδικεί ισότητα μέσα από το δικαίωμά της στον οργασμό, το δικαίωμα, δηλαδή, να είναι και αυτή άνθρωπος και όχι αντικείμενο σεξουαλικής ικανοποίησης ή μια μήτρα- ένα δοχείο που φέρνει παιδιά στον κόσμο.
Στην εποχή μας ποιο μοντέλο άνδρα-γυναίκας επικρατεί;
Στην σημερινή εποχή επικρατεί το λεγόμενο μετροσέξουαλ μοντέλο και στα δύο φύλα. Υπάρχει μία mixed κουλτούρα όπου βλέπουμε από την μία και τον άντρα ευαίσθητο και από
την άλλη την γυναίκα δυναμική και οικονομικά ανεξάρτητη
Ποια άλλα μοντέλα όμως υπάρχουν;
Αρχικά, παρατηρείται το παραδοσιακό μοντέλο κυρίως σε μετανάστες 1ης και 2ης γενιάς και στην αντίπερα όχθη ένα new-age model με κύριο χαρακτηριστικό την ελευθεριότητα. Ενδιάμεσα σε αυτά τα δύο βρίσκεται το λεγόμενο μετά-μοντέρνο το οποίο αντλεί χαρακτηριστικά και από τα παραπάνω.
Ποιο είναι το σύγχρονο πρόβλημα των μοντέλων αυτών;
Το μείζον πρόβλημα δεν είναι ούτε το σεξ, ούτε ο γάμος ούτε τα παιδιά. Όλα αυτά γίνονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αυτό που πάσχει είναι η ΣΧΕΣΗ, η επικοινωνία, η ισορροπία του ζευγαριού. Αυτό δεν δουλεύουν οι άνθρωποι. Το τι την επηρεάζει θα το δούμε παρακάτω.
Προχωράμε στο ταμπού ζήτημα της πολυγαμίας. Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς άνδρες ή γυναίκες; Τι τους οδηγεί εκεί;
Κυρίως ήταν οι άνδρες σε νεαρές ηλικίες και σε αυτήν των 40+. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι και οι δύο φύσεις είναι πολυγαμικές. Οι γυναίκες απλά όταν αποκτούν παιδιά απορροφούνται στην ‘’φωλιά’’ και έτσι στρέφονται μακριά από την πολυγαμία. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι τόσο εκείνες όσο και οι άνδρες, όταν έχουν ελλείψεις από μία σχέση, όταν δεν ικανοποιούνται ούτε συναισθηματικά ούτε σεξουαλικά θα αναζητήσουν κάτι άλλο. Οπότε, αυτό το στοιχείο είναι ίδιο και για τους δύο, χωρίς να αναιρείται η πιθανότητα απλά να θέλουν και κάτι άλλο, χωρίς να επιθυμούν να διαλύσουν τον γάμο ή την σχέση τους. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως για να διατηρηθεί ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας, υπάρχει περίπτωση οι σχέσεις στο μέλλον να οδεύσουν σε ένα πολυγαμικό μοντέλο, χωρίς αυτό να απειλεί τη συνοχή του ζευγαριού.
Ως προς τον γάμο και το διαζύγιο τι παρατηρούμε σήμερα;
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι σήμερα 8/10 διαζύγια τα ζητούν οι γυναίκες. Εκείνες όταν έχουν τελειώσει μία σχέση το εννοούν, ενώ οι άνδρες αρέσκονται να γυρίζουν στο σπίτι τους και τους είναι αρκετά δύσκολο όταν η γυναίκα τους, τους ζητάει διαζύγιο.
Ποιοι είναι οι λόγοι και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αποφασίζουν τα δύο φύλα να ‘’διαλύσουν το σπίτι τους’’;
Παρόλο που στον άνδρα αρέσει η επιστροφή στο σπίτι, όπως πιο πριν είπαμε, εκείνος το διαλύει συνήθως στην ηλικία των 40, όπου και περνάει την γνωστή ‘’κρίση μέσης ηλικίας’’. Στην συχνή αυτή περίπτωση χωρισμού, ο άνδρας κατά κύριο λόγο διατηρεί εξωσυζυγική σχέση, ενώ είναι μικρό το ποσοστό το οποίο χωρίζει, επειδή απλά ‘’τα βροντάει’’. Από την άλλη μεριά οι γυναίκες είναι πιο ‘’μεθοδικές’’. Μπορεί είτε να έχουν παράλληλη σχέση και να χωρίσουν γι’ αυτό είτε να έχουν κάτι ‘’έτοιμο’’ και το αποκτούν. Άλλη περίπτωση είναι να έχουν κάποιες σίγουρες επιλογές χωρίς όμως να έχουν προβεί σε κάτι παραπάνω. 5% είναι μόλις το ποσοστό των γυναικών, το οποίο δεν έχει κάτι άλλο και χωρίζει. Υπενθυμίζουμε ότι και η γυναίκα στην κρίση μέσης ηλικίας θα αναζητήσει κάτι άλλο, γιατί έχει πια το δικαίωμα να το κάνει. Παλαιότερα τις πέταγαν στον δρόμο, τώρα αυτές είναι που δίνουν τα «παπούτσια» στο χέρι. Η δυσκολία όμως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται όπως είπαμε ξανά στη ΣΧΕΣΗ. Τα σύγχρονα ζευγάρια δεν τα βρίσκουν, δεν επικοινωνούν ουσιαστικά, δεν δουλεύουν την σχέση τους.
Ποιες είναι λοιπόν οι εγγενείς διαφορές ανδρών-γυναικών που καθορίζουν εν τέλει και τη συμπεριφορά τους;
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί θεωρείται ότι η γυναίκα πρέπει να κάνει περισσότερα πράγματα; Γιατί λόγου χάρη τους 6-12 μήνες αφότου γεννηθεί το παιδί πρέπει να έχει δίπλα τη μάνα του; Και τα δύο ερωτήματα αυτά έχουν απαντηθεί από την επιστήμη. Η γυναίκα έχει αρχίσει να συνδέεται με το έμβρυο από την κοιλιά της, είναι πολυσυλλεκτικό ον, αναγνωρίζει μεγάλο αριθμό συναισθημάτων: χαρά, λύπη, πόνο, φόβο κ.α. Αντίθετα, ο άνδρας μπορεί και αναγνωρίζει πόσα λέτε; Μόλις δύο: θυμό και φόβο (fight or flight), το οποίο συμβαδίζει με τον ρόλο του ‘’κυνηγού’’. Έτσι πάμε στο επόμενο επίπεδο να πούμε ότι ‘’ο άνδρας μία ζωή εστίαζε στο ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ενώ η γυναίκα στην ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η διπλωματία αποτελεί γυναικείο προσόν.
Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ έλεγε ότι μέσα μας έχουμε ενέργεια animus (άνδρας) και anima (γυναίκα) τα οποία έρχονται κόντρα, ενώ ο δάσκαλός του Ζίγκμουντ Φρόιντ ότι όλοι είμαστε αμφισεξουαλικοί και έχουμε και τα δύο. Το animus είναι συνώνυμο με τον στόχο και την επίτευξη αυτού, την επιθετικότητα, το σεξ. Το anima από την άλλη μεριά, με την φροντίδα, την τρυφερότητα, την αγάπη, την έκφραση, τον πολυπράγμονα νουν.
Τι συμπέρασμα βγάζουμε ως προς την μάχη των δύο φύλων;
Στο battle of sexes τι έχουμε ουσιαστικά; Έναν άνδρα και μία γυναίκα, που μέσα τους έχουν και οι δύο το animus και το anima και απλά προσπαθούν να μάθουν ο ένας από τον άλλον. Μόνο έτσι θα διορθωθεί το πρόβλημα της ΣΧΕΣΗΣ, που είναι και το βασικό: αν μάθουμε να ακούμε τον άλλον και όχι να συμπεραίνουμε, να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες, να μπορούμε- όταν χρειαστεί- να διαπραγματευτούμε.
Να σημειώσω ότι μιλήσαμε για κάποιες γενικές αρχές και σκέψεις αναφορικά στα δύο φύλα. Οι μορφές και τα μοντέλα σύνδεσης και γάμου (γάμοι ομοφυλόφιλων, γάμοι που περιλαμβάνουν και άλλους σεξουαλικούς συντρόφους κ.α.) μελετούνται ακόμα και πιστεύω πως στα επόμενα 10-15 χρόνια θα έχουμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Ευχαριστούμε θερμά το μπαρ ”Φάλτσο” στο Μαρούσι για τα πλάνα
