Δύο Αμερικανοί, η Κλόι και ο Μίκι, γνωρίζονται σε ένα καλοκαιρινό πάρτι στην Αθήνα και αμέσως ερωτεύονται. Ύστερα από ένα ξέφρενο σαββατοκύριακο στην Αντίπαρο πρέπει να πάρουν μια απόφαση για το μέλλον της σχέσης τους, όσο η «Δευτέρα» πλησιάζει.
Η καλοκαιρινή Κυψέλη ζωντανεύει μέσα από την κάμερα του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου ο οποίος σκηνοθετεί μια πολύ απολαυστική και συνάμα πολυαναμενόμενη (ελληνική) ταινία η οποία αφηγείται έναν έρωτα με αναπόφευκτες όμως συνέπειες.
Η Κλόι (Ντενίζ Γκαφ) και ο Μίκι (Σεμπάστιαν Σταν) συναντώνται σε ένα πάρτι και περνούν το βράδυ μαζί. Οι περιπέτειές τους αρχίζουν μόλις το επόμενο πρωινό, όταν η αστυνομία τους βρίσκει ολόγυμνους στην παραλία και τους μεταφέρει στο τμήμα. Η μοίρα φαίνεται ότι τους θέλει μαζί και αργά ή γρήγορα γίνονται αχώριστοι. Ζουν τον έρωτά τουςστα άκρα, περνώντας το πρώτο σαββατοκύριακό τους στην Αντίπαρο σε ένα weekend-party. Ωστόσο η πραγματική ζωή, η ρουτίνα, οι υποχρεώσεις και η συμβατικότητα δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους. Όσο περισσότερο γνωρίζονται και έρχεται στην επιφάνεια το παρελθόν, τα ελαττώματά τους καθώς και ο πραγματικός (κατά βάση ανώριμος) χαρακτήρας τους τόσο πολλαπλασιάζονται τα προβλήματα. Και ενώ το ένα πάρτι διαδέχεται το επόμενο από την Αντίπαρο στην Κυψέλη οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις των ηρώων χτυπάνε την πόρτα της σχέσης τους.
Το ζευγάρι μολονότι έχει περάσει τα 35 έτη αρνείται να κοιτάξει την πραγματικότητα κατάματα. Μονίμως «αναβάλλει» το ραντεβού με τις ευθύνες που του αναλογεί. Και ενώ η ήδη καθυστερημένη ενηλικίωσή τους τους κυνηγά αυτοί θέλουν να ζήσουν τον έρωτά τους σαν να ήταν Παρασκευή βράδυ. Τι γίνεται όμως όταν η ανεμελιά της Παρασκευής συναντά την σκληρή «δευτεριάτικη» πραγματικότητα;
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί με ταλέντο πίσω από μια αεικίνητη κάμερα αυτό το love story στην Αθήνα. Ζωντανεύει με καθαρά χρώματα την καλοκαιρινή Κυψέλη, δίνοντάς της ρυθμό και ανέμελο χαρακτήρα. Με έμφαση στον έρωτα του ζευγαριού, με την απαραίτητη δόση χιούμορ (με εμβόλιμη ελληνική βωμολοχία μερικές φορές ανάμεσα στα αγγλικά και ηθογραφώντας συγκεκριμένους χαρακτήρες) κινηματογραφεί το ταξίδι από τον απόλυτο έρωτα, που επιτρέπει να παίρνεις αποφάσεις ζωής σε μια στιγμή, στον νομοτελειακά συμβατικό τρόπο ζωής.
Τολμηρός, ειλικρινής, καταφέρνει να μεταδώσει την ξέγνοιαστη ατμόσφαιρα, και την σοβαρότητα όταν αυτή απαιτείται. Δεν καταφέρνει όμως να κόψει όσα όχι τόσο αναγκαία με αποτέλεσμα η ταινία να μεγαλύτερη απ’ ότι ίσως έπρεπε να είναι καθώς γίνεται «γενναιόδωρος» με κάποιες σεκάνς καθώς και να μην πέσει στην παγίδα των κλισέ (συχνά και αναγκαστικών) του είδους χωρίς βέβαια αυτό να δημιουργεί πρόβλημα στην άνετη θέαση της ταινίας.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η σημειολογία της ταινίας. Για παράδειγμα η μετακόμιση στο σπίτι του Μίκι σηματοδοτεί και την αρχή των προβλημάτων γιατί καθώς κουβαλούν τον καναπέ -όπου ενδεχομένως συμβολίζει τα προβλήματα- κουράζονται και ύστερα αποφασίζουν να τον κάψουν (!) σε ένα πάρτι στη Φωκίωνος Νέγρη – δηλαδή να τα διώξουν μακριά τους. Επίσης το γεγονός ότι σε πρώιμη σκηνή (και μάλιστα ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ακριβώς την ίδια λήψη) ο Μίκι «προκαλεί» την Κλόι να τσακωθούν κάνοντάς της πλάκα επειδή έχει τα γενέθλιά της ενώ προς το τέλος τσακώνονται πραγματικά.
Δείτε εδώ που παίζεται η ταινία
*Drama, Romance, 2020, 114′
Δείτε εδώ το trailer της ταινίας
Πηγή φωτογραφιών: www.imdb.com
